* भोंग्याचा शोध
लाऊडस्पीकरचा शोध आजपासून १६१ वर्षांपूर्वी लागला. जोहान फिलिप रीस नावाच्या व्यक्तीने टेलिफोनमध्ये लाऊडस्पीकर लावला होता जेणेकरून आवाज आणि टोन नीट ऐकू येईल. 1876 मध्ये टेलिफोन निर्माता ग्रॅहम बेल यांनी लाऊडस्पीकरचे पेटंट घेतले. यानंतर लाऊडस्पीकरमध्ये अनेक बदल करण्यात आले. अर्नस्ट सिमेन्सने लाऊडस्पीकरला वेगळे रूप देण्याचे काम केले.
* पहिल्यांदा रेडिओमध्ये लावला लाऊडस्पिकर
कालांतराने लाऊडस्पीकरमध्ये अनेक बदल करून मोठे केले गेले. धातूपासून बनवलेला लाऊडस्पीकर असा बनवला होता की त्याचा आवाज दूरपर्यंत पोहोचेल आणि लोकांना स्पष्टपणे ऐकू येईल. जगभरातील लोकांना लाऊडस्पीकर आवडू लागले. लाऊडस्पीकरचा वापर सर्वप्रथम 1924 साली रेडिओमध्ये करण्यात आला. चेस्टर डब्ल्यू राइस आणि AT&T चे एडवर्ड डब्ल्यू. केलॉग यांनी हे काम केले. याशिवाय 1943 मध्ये अल्टिक लान्सिंग यांनी डुप्लेक्स ड्रायव्हर्स आणि 604 स्पीकर बनवले ज्यांना ‘व्हॉइस ऑफ द थिएटर’ म्हटले जाते. यानंतर एडगर विल्चरने 1954 मध्ये ध्वनिक निलंबनाचा शोध लावला आणि त्यानंतर स्पीकरसह संगीत वादक सुरू झाले.
* असे करते कार्य
आवाज दूरवर पसरवण्यासाठी लाऊडस्पीकर किंवा स्पीकरचा वापर केला जातो. याच्या मदतीने कोणत्याही प्रकारचा आवाज ऐकू येतो. हे विद्युत लहरींना आवाजात रूपांतरित करण्याचे काम करते. याच्या मदतीने विद्युत लहरी वेगवेगळ्या फ्रिक्वेन्सीवर प्राप्त होतात आणि त्याच प्रकारे रूपांतरित होतात. यामुळे, आवाज हळू आणि मोठ्याने ऐकू येतो. साधारणपणे लाउडस्पीकरच्या आत चुंबक असतो. या चुंबकाभोवती जाळीचा पातळ थर लावला जातो. जेव्हा विद्युत लहरी चुंबकावर आदळतात तेव्हा कंपन निर्माण होते. यामुळे जाळी कंपन करते आणि एमप्लीफाय करून आवाज बाहेर पाठवते.
